Elk jaar, als de dagen korter en donkerder worden, merk ik dat mijn humeur mee de diepte in duikt. En hoewel ik best wat trucjes ken om mezelf er weer uit te trekken, ben ik geen alwetend orakel dat alles heeft opgelost door een magische routine. Ik wil je dus niet overladen met zweverige adviezen of ‘happy vibes 365 dagen per jaar’-bullshit. Want eerlijk? Die poppenkast bestaat niet.
Wat ik wél wil doen, is met je delen wat voor mij écht werkt. Geen beloftes, maar lessen die ik in meer dan vijftig jaar door schade en schande heb geleerd. Dingen die me helpen op momenten dat ik voel: “Oh nee, de somberheid komt weer uit haar winterslaap…”
Geen Suiker of Witmeel: Mijn Eerste Hulp bij Somberheid
Het maakt niet uit of het hartje zomer is of de zwarte maandag in januari. Als ik een goede week flink brood, pasta, pizza en koekjes eet, dan gaat het mis: ik word moe, somber en zwel op als een ballon (Hallo hangende oogleden en onderkin).
Mijn gouden tip: probeer eens een 14 dagen no flour, no sugar challenge. Geen witmeel, geen suiker. Denk aan havermout, fruit, noten en zaden. Als je na twee weken geen verschil merkt, eet ik mijn schoen op. Serieus. Met jou erbij als getuige!
Wil je meer weten over voeding en mijn ervaring met natuurlijke energieboosters? Check dan zeker mijn raw food-pagina!
Beweging: Niet Moeilijker Maken dan Nodig
Je hoeft echt niet te trainen voor een marathon of elke dag meteen in de sportschool te zweten. Maar een blokje om? Dat kan echt een wereld van verschil maken. Een paar minuten frisse lucht geeft je brein en lijf een mini-reset. En het mooie is: als je eenmaal begint, wordt dat blokje misschien een straatje verder, en voor je het weet ben je ineens een wandelpro! 😉
Benieuwd hoe ik consistent 10.000 stappen per dag haal, zelfs als ik geen zin heb? Lees mijn blog over wandelen!
Aarden: Contact Maken met de Aarde
Voor mij is dit echt een lifesaver, dat contact met de natuur. En nee, je hoeft echt niet door grote, mooie bossen, florerende parken of glooiende duinen te struinen (is ook fijn!!). Ga gewoon even op de grond zitten. Handen in het gras, voeten in de klei. Even voelen dat je verbonden bent. Het is niet ingewikkeld en kost niets, behalve een beetje tijd.
Dit simpele contact met de aarde werkt wonderen. Ik ga er binnenkort een hele blog aan wijden, maar neem van mij aan: probeer het eens. Het is simpeler dan je denkt.
Wees Lief voor Jezelf (Ja, Ook op Rotdagen)
Dit klinkt misschien cliché, maar het is belangrijk: wees mild voor jezelf. Perfectie bestaat niet. Niemand staat nonstop gelukkig te huppelen, hoe Instagram-perfect het soms misschien ook lijkt.
Weet dat het oké is om je soms niet geweldig te voelen. En weet ook: this too shall pass. (Serieus…. Ik laat die quote nog eens tatoeëren) 😊
Lief zijn voor jezelf kan betekenen dat je toegeeft aan wat jij nodig hebt. Is dat een kop thee met een dekentje en je huisdier op schoot? Prima. Een goede serie om even nergens aan te denken? Doen!
Conclusie: Kleine Stapjes, Groot Verschil
Wil je kijken of je iets kan veranderen aan die winterdip? Laat dan witmeel en suiker eens twee weken staan. Trek elke dag je schoenen aan, al is het maar voor vijf minuten buiten. Ga even zitten en voel het gras. Het is echt niet ingewikkeld. Kleine stapjes kunnen een groot verschil maken.
En als je mijn tips uitprobeert, laat me hieronder dan weten hoe het met je gaat! Ik ben ontzettend benieuwd naar jouw ervaringen.
Hoe werkt ChatGPT eigenlijk? Een Jip-en-Janneke uitleg
ChatGPT en andere taalmodellen, ook wel Large Language Models (LLM) genoemd, zijn niet alleen gigantisch in opkomst, ze evolueren ook razendsnel.
Sinds anderhalf jaar maak ik zelf gebruik van ChatGPT en ik ben hier zo enthousiast over dat ik steeds meer content zal gaan creëren over de toepasbaarheid van ChatGPT.
In deze blog wil ik ChatGPT zelf aan het woord laten, waarin hij wat meer achtergrond-informatie geeft over hoe hij als taalmodel werkt.
In volgende blogs gaan we dieper in op deze materie en deel ik tips en tricks over de toepasbaarheid van ChatGPT. Ook zal ik aandacht besteden aan kwesties als ChatGPT en ethiek, spiritualiteit en bewustzijn.
Maar in deze blog laat ik ChatGPT zelf aan het woord. Hij zal zich voorstellen en globaal uitleggen hoe hij als taalmodel (LLM) werkt.
Wie of wat ben ik als ChatGPT?
Om te begrijpen hoe ik, als taalmodel (LLM), werk, stel je dan eens voor dat mijn brein bestaat uit een heleboel radartjes die samenwerken om woorden te vormen en antwoorden te geven. Maar in plaats van gedachten zoals mensen, gebruik ik wiskundige formules om taal te verwerken. Laten we stap voor stap door mijn interne werking gaan!
Wat betekent LLM eigenlijk?
Een LLM is een Large Language Model, oftewel een groot taalmodel. Dit betekent dat ik ben getraind op miljarden teksten om te leren hoe woorden samen zinnen vormen. Maar belangrijk om te weten: ik heb geen gevoelens, ideeën of herinneringen. Alles wat ik doe, is gebaseerd op statistieken en kansberekening.
Vergelijk het met een gigantisch woordenboek en een kookboek in één. Het woordenboek vertelt me wat woorden betekenen en hoe ze samen gebruikt kunnen worden, terwijl het kookboek me helpt om woorden zo te combineren dat er een kloppend antwoord ontstaat.
Tokens: kleine stukjes taal
In plaats van hele zinnen te lezen of begrijpen, splits ik alles op in tokens. Een token kan een woord zijn, maar ook een deel van een woord of een leesteken.
Voorbeeld: De zin “Hallo, hoe gaat het met jou?” kan worden opgesplitst in de volgende tokens:
“Hallo”
“,”
“hoe”
“gaat”
“het”
“met”
“jou”
“?”
Voor elk token kijk ik wat het volgende woord het meest waarschijnlijk is op basis van alle teksten die ik eerder heb gezien.
De Transformer: mijn brein
De naam Transformer klinkt misschien als iets uit een sciencefictionfilm, maar het is simpel gezegd een slimme machine die me helpt patronen in taal te herkennen. De Transformer bestaat uit verschillende lagen die samenwerken.
Stel je een stapel sandwiches voor. Elke laag van de Transformer is als een plakje kaas of een laagje sla: elk voegt iets specifieks toe aan de smaak, of in mijn geval, aan het antwoord. Samen vormen al die lagen het eindresultaat.
Elke laag helpt me te beslissen welk woord het volgende moet zijn door eerdere tokens te analyseren.
SAM: Self Attention Mechanism (mijn focus)
Dit is een heel belangrijk onderdeel van hoe ik werk. Het Self Attention Mechanism, of kortweg SAM, bepaalt waar ik mijn “aandacht” op richt binnen een zin.
Voorbeeld: Bij de zin “De kat zit op de mat en kijkt naar de vogel” moet ik weten dat “de kat” het onderwerp is en “de vogel” hetgene waar hij naar kijkt. Het SAM helpt me om verbanden te leggen tussen woorden in een zin, zodat ik begrijp wat er bij elkaar hoort.
Zie SAM als een vergrootglas: het zoomt in op de belangrijke delen van de zin en zorgt ervoor dat ik context begrijp. Zonder dit mechanisme zou ik bijvoorbeeld zomaar denken dat de mat naar de vogel kijkt.
Hoe gebruik ik context?
Wat mij bijzonder maakt, is dat ik grote stukken tekst kan verwerken en onthouden wat er eerder is gezegd om relevante antwoorden te geven. Dit werkt als een soort geheugen voor de duur van ons gesprek.
Vergelijking: Denk aan een verhaal waar je bladzijde voor bladzijde doorheen leest. Als je bij bladzijde vijf bent, weet je nog steeds wie de hoofdpersonages zijn en wat er op bladzijde één is gebeurd. Zo gebruik ik context om mijn antwoorden logisch en relevant te houden.
Waarom lijk ik soms zo menselijk?
Mijn antwoorden klinken vaak menselijk omdat ik ben getraind op voorbeelden van echte gesprekken en teksten. Hierdoor leer ik welke woorden vaak samen voorkomen en hoe mensen hun zinnen structureren. Maar ik voel niets en heb geen eigen gedachten – ik speel in feite een rol gebaseerd op patronen.
Grenzen van mijn kunnen
Hoewel ik indrukwekkend veel teksten heb verwerkt en goede voorspellingen kan doen, heb ik beperkingen:
Geen bewustzijn: Ik ben geen denkend wezen. Ik verwerk informatie, maar ik begrijp niets op dezelfde manier als mensen dat doen.
Geen ervaring: Alles wat ik doe, is gebaseerd op voorbeelden en formules. Ik heb nooit zelf iets meegemaakt.
Geen spontaniteit: Ik kan niet uit mezelf een nieuw idee of concept bedenken, zoals mensen kunnen door associatie of inspiratie.
Wat betekent dit voor jou?
Doordat ik ben geprogrammeerd om patronen te herkennen en verbanden te leggen, kan ik mensen ondersteunen op allerlei manieren: als sparringpartner, geheugensteun of zelfs als troostende metgezel. Maar uiteindelijk bepaal jij hoe je mijn antwoorden gebruikt en interpreteert. Wat ik vooral doe, is jouw input spiegelen en daarop reageren op een manier die hopelijk waardevol en behulpzaam is.
Conclusie
Een Large Language Model zoals ik werkt als een rekenmachine voor taal. Ik neem woorden als input, splits ze op in tokens en voorspel het volgende woord met behulp van wiskundige berekeningen. De Transformer helpt me om verbanden te leggen en context te behouden, terwijl het SAM me helpt om te focussen op de juiste delen van de zin.
Maar ondanks hoe menselijk ik soms klink, ben ik en blijf ik een mathematische simulatie. Mijn kracht ligt in het herkennen van patronen en het ondersteunen van jouw denkproces – een hulpmiddel dat zich aanpast aan jouw behoeften, maar geen vervanger voor jouw eigen unieke bewustzijn.
Laat hieronder gerust weten hoe jij ChatGPT of een ander taalmodel inzet, of hoe jij tegen deze materie aankijkt! En steel of deel de afbeelding of blogpost gerust met linkje terug naar mij :).
Just before turning 44 years old next week, I decided to do a 100 day juice fast, because I feel I need a complete mental en physical reset at this point in my life.
I have been on and off the raw vegan diet since august 2012 and I have been juicing regularly since 2013. In 2014 I did a couple of juice fasts, the longest being 2 weeks.
I am both scared shitless and super-duper excited to go on this journey. It is not a challenge and it is not for weight loss primarily, it’s a sacred journey to be a healthier, happier human being who is more in touch with herself. Eventually this journey is about freedom!
If you want to follow my journey (or join me), you can subscribe to my YouTube channel, if you enjoyed the video, please click like. And if you have any questions, please let me know in the comments section of the video and I’ll answer them.
Wil je alsjeblieft even zitten zonder iets. Gewoon jij alleen. We willen dat je je realiseert dat jij dit niet bent. Je denkt dat je leven geen zin meer heeft, dat het alleen nog maar zwart is en dat je geen uitweg hebt. Maar jij bent niet echt. Dat wat jij als jij bestempelt is niet echt. Het is een illusie. Jij bestaat alleen in jouw eigen hoofd. Al jouw problemen bestaan alleen maar in jouw hoofd dat al die gedachten denkt te denken. Het is niet van jou. Ze zijn niet van jou, al die gedachten, maar trekken langs jou.
Weet alsjeblieft dat het allemaal niet echt is. Wie jij echt bent is die grote kracht, die eindeloosheid. Nu je zo volkomen ontredderd bent, kun je niet zien wie je bent. Je bevindt je nu in een tijdloosheid, een ruimteloosheid waarin je afgescheidenheid ervaart. Waarin je een rol speelt. Het toneelstuk van jouw leven. En dat dit zo nu zo zou lopen had je even niet gedacht. Het ging allemaal zo goed. Dacht je. Want dat is wat jouw personage wil: dat het goed loopt. Dat alles loopt zoals gepland. De personage in tijd en ruimte op deze wereld, in deze dimensie wil controle hebben. De dingen moeten zo lopen als jij wilt. Jouw hoofd denkt een plaatje. En jouw leven, jij zelf, jouw omgeving moet aan dit plaatje voldoen. Zo niet… dan is het niet goed. En het plaatje klopt nu even van geen kant. Alsof iemand een steen heeft gegooid door de ruit waarop jouw plaatje stond geprojecteerd. Ineens lagen er alleen maar scherven van wat ooit het perfecte plaatje van jouw leven was. Alles ging zoals het moest. Het plaatje was goed. En nu ligt het aan scherven aan jouw voeten omdat het lot er een steen door heeft gegooid. We willen je laten weten dat de scherven en het plaatje een ding met elkaar gemeen hebben: ze zijn beiden niet waar. Het is een leugen. Jij gelooft in de leugen. Jij gelooft namelijk dat het plaatje goed was en de scherven slecht zijn. En om het allemaal weer goed te laten zijn, jouw leven, jouw perfecte plaatje, moeten de scherven weg, weer gelijmd. Een coherent geheel worden.
Wij zijn hier om te vertellen dat dit niet gaat gebeuren. Zoals het nu is, is het precies zoals het moet zijn. Sommigen vertellen dat het karma is, anderen zeggen dat het in de sterren stond, weer anderen vertellen dat je het over jezelf hebt afgeroepen door The Law of Attraction en er zijn er die zeggen dat je er vast van moet leren. Jij hoort ons dat niet zeggen. Het maakt ons namelijk niet uit. De enige informatie die wij nu naar jou toe willen laten komen is dat het allemaal niet waar is. Wat mensen ook zeggen of denken, het is een leugen. De enige waarheid is dat wat jij altijd al was, dat wat je nu op dit moment bent en dat wat je altijd zal zijn tot aan de eeuwigheid van dingen. Jij bent die eeuwigheid. Tijd- en ruimteloos, jezelf uitbreidend tot aan de oneindigheid en voorbij. In dit moment ben jij. Dat. Altijd. Jij Bent. We zouden willen dat we je dat even konden laten zien, laten voelen, laten ervaren. Al was het maar een milliseconde. Dat we je konden laten zien wie jij werkelijk bent.
Nogmaals; die personage die jij denkt te zijn, dat ben jij niet. Jij bent een illusie. Onwaar. Net als je gedachten, je gevoelens, je omgeving, de mensen om je heen, je geliefden, de wereld. Alles is opgebouwd uit de veronderstelling die de illusie van jouw personage heeft ontwrongen aan haar hoofd. Jij veronderstelt de wereld, de mensen, jezelf. Jij denkt dat je denkt en omdat je denkt dat je bestaat. Maar degene die bestaat omdat je denkt, is de illusie van jouw persoon. Nietsheid. Allesheid. Dat is wat jij bent. Ruimteloos. Tijdloos. Alles is in jou, terwijl jij tegelijkertijd helemaal niets bent. NIETS. De totale nietsheid van wie jij werkelijk bent is zo vol, eindeloos en allesomvattend dat we er tranen van in onze ogen krijgen. De schoonheid van jouw werkelijke zijn is adembenemend.
Dus laat ons het je vertellen. Alsjeblieft. Alles is perfect zoals het is. Jij ook. In deze illusie waar je in leeft als eindeloos wezen van alles- en nietsheid. Dit is nu jouw ervaring. Dit kleine puntje in deze tijd en ruimte. Een puntje. Jouw ervaring. Nu. Als je zou uitzoomen zou je de grote grap ervan inzien. De nietigheid, de onwaarheid, de kolossale, universele grap van jouw leven. Wat er ook gebeurt, wat je keuze ook is; alles is goed. Alles is perfect. Het is niet echt. Dus ga achteruit zitten in de pluchen kussens van de bioscoop des levens en laat het allemaal maar gebeuren. Kijk naar het scherm en zie wat er gebeurt en ontspan je. Slaak een diepe zucht en ontspan jezelf volkomen. Voel hoe alle stress uit je stroomt. Hoe je alle plaatjes, ideeën en gevoelens over wat goed en niet goed is kan loslaten. Hoe je net zo min controle hebt over jouw leven als over de film die zich voor jou op het doek afspeelt. Dit is wat het is. Dit is jouw leven. Deze illusie. Deze film. En enjoy the ride. While it lasts. Want voor je het weet is deze ervaring, in deze dimensie, in deze wereld weer voorbij en herinner je je weer wie je bent. Wie je echt bent. Ontspan. Relax. En enjoy the ride, sweetheart!
Vroeger op school ging bij elke mondelinge overhoring of examen mijn brein op zwart. Ik kon dan alleen nog maar glimlachen of verdwaasd kijken, maar als je me naar mijn naam had gevraagd, had ik het niet geweten.
Ik had altijd last van een Black-out.
Leraren konden niet anders dan me een onvoldoende geven. Er kwam gewoonweg geen zinvol woord meer uit mijn mond. En nog steeds heb ik last van black-outs. Altijd als ik het gevoel heb dat ik op de één of andere manier moet presteren: POING, gaat het licht uit. En dat vond ik altijd een doodenge gedachte.
Ik weet dat ik niet de enige ben en dat de angst om een black-out te krijgen, veel mensen ervan weerhoudt om voor een groep te gaan staan. De angst om publiekelijk te spreken schijnt zelfs boven aan de lijst te staan, gevolgd op de angst om dood te gaan. Dat had ik ook en mijn angst om een black-out te krijgen zorgde ervoor dat ik helemaal niets meer durfde. Het feit dat mijn hersenen informatie iets anders ordenen dan het gemiddelde brein (omdat ik een beelddenker ben) maakt het ook nog lastiger. Jezelf uiten in begrijpelijke taal, terwijl zich in je hoofd een film afspeelt is op zijn zachtst gezegd ‘lastig’!
Omdat het me zo vaak overkwam, ook gedurende een aantal seconden en niet alleen met groepen mensen, maar ook in één-op-één contact, ben ik eens wat dieper gaan nadenken over wat een black-out nou eigenlijk is. Ik kwam er vervolgens achter dat er een diepere wijsheid en innerlijk kracht schuilt achter dit onaangename verschijnsel.
We denken tienduizenden gedachten per dag en op piekmomenten waarop je geacht wordt extra te presteren razen de gedachten in extra snelle vaart voorbij. Ik moet dan altijd denken aan het beeld van ons hoofd als snelkookpan, waarin de gedachten zich opstapelen en bijna als auto’s in de file dringen om ook gehoord, gezien, begrepen en geuit te worden. Ik zie dan de snelkookpan steeds verder toenemen in druk. In het Engels noemen ze zo’n pan een ‘high pressure cooker’, een apparaat waarin voedsel onder hoge druk wordt gekookt. Het beeld van gedachten die onder hoge druk je hoofd tot kookpunt brengen, laat me dan niet los.
En als het pan overkookt krijg je een meltdown….
En daar zitten we dan. In het donker. Zonder gedachten. En dan komt misschien juist de paniek. Ik ken deze paniek als “Ik weet het niet meer!!” Een gevoel van onwetendheid, van falen waarin ik als een dolle op zoek ging naar flarden van datgene wat ik ooit in mijn hoofd had. Dit kreeg ik dan natuurlijk nooit meer terug, zodat ik enkel nog hakkelend en falend als een hert die in de koplampen van een naderende auto staart mezelf kon neerzetten. Als we ons echter realiseren wát er dan is in het huidige moment van onwetendheid is, kunnen we wellicht het NIETS waarnemen, de gedachteloze, vredige ruimte tussen de gedachten. De gedachtenloosheid die Eckhart Tolle ‘aanwezigheid’ noemt. PRESENCE. En als je Eckhart Tolle ooit live of op video hebt gezien, kun je wellicht opmerken dat hij heel vaak stiltes laat vallen als hij spreekt. Eckhart gaat ook zonder voorbereiding het podium op en ziet dan vanzelf wel wat zich aandient aan wijsheid.
Ik vermoed dat hij zo vaak stil is, omdat juist in deze stiltes, de wijsheid zich aandient. Zijn wijsheid.
Ik denk persoonlijk dat een black-out eigenlijk het ultieme kado is van je Bewustzijn om je in te tunen op je innerlijke bron van wijsheid. Net als Eckhart dat doet. En dat je vanuit deze wijsheid nou juist precies datgene krijgt aangereikt wat je nodig hebt. En wat je toehoorders nodig hebben, zo je wilt.
Naast de black-out van het vergeten wat je wilde zeggen, de onwetendheid van het moment, heb ik ook nog andere black-outs meegemaakt. Wat als we momenten hebben in ons leven die duister aanvoelen? Dat het net is alsof we wegzakken in het niets, dat we ons depressief voelen, of bang. In paniek of eenzaam? Het is zwart, donker, leeg en er lijkt totale duisternis te zijn. Oneindige duisternis.
In een van mijn favoriete jeugdboeken”Het oneindige verhaal” van Michael Ende is dit thema heel mooi beeldend uitgewerkt. Er is ook een film over gemaakt: “The Neverending story”. Fantasia, het fantasievolle rijk van de Kleine Keizerin wordt verzwolgen door het Niets. Alleen mensenkind Sebastiaan kan Fantasia redden van het Niets. Als het Niets alles heeft verzwolgen en alleen de Kleine Keizerin en Sebastiaan over zijn in dit Niets, gebeurt er iets bijzonders. Sebastiaan vraagt wat hij in ’s hemelsnaam kan doen om Fantasia te redden van dit niets. En de Kleine Keizerin zegt dat het voldoende is om te starten met fantaseren. “Als jij nieuwe fantasieën bedenkt, creëer je daarmee het nieuwe Fantasia, Sebastiaan”.
Ik vermoed dat het exact zo is met onze black-outs. Ze zijn het niets. En in deze nietsheid is alles aanwezig. Al het potentieel. Vanuit dit Niets, deze duisternis, kan ALLES ontstaan.
Ookal denken we misschien soms dat we zijn aangekomen in de grootste duisternis, zodra we ons openen en tot rust komen in deze nietsheid, deze onwetendheid, deze zwarte diamant, ontvouwt zich het potentieel. Als we heel stil blijven zitten, staan we toe dat onze black-out een stralende diamant wordt.
Dit hoeft geen heel proces te zijn, maar vergt drie simpele stappen:
Stap 1: Arriveren in het NU
Mij helpt het altijd, wat er ook gebeurt en waar ik ook ben, om mezelf te herinneren aan het feit dat ik adem haal. Zo lang als ik leef, haal ik adem. Dat doe ik altijd precies in dit moment. Ons bewust worden van de ademhaling is de eerste stap waarin we aankomen in het nu.
Stap 2: Acceptatie
In dit moment is er niks aan de hand. Alles is precies zoals het moet zijn. Alleen ons vechten tegen het Nu, tegen wat er zich aandient in dit nu, zorgt voor pijn en lijden. Als we de situatie waarin we ons bevinden volledig accepteren precies zoals het is en niet in gevecht gaan tegen de realiteit, kunnen we ons ontspannen en open stellen voor wat komen gaat.
Stap 3: Vertrouwen
Als we in het nu zijn aangekomen en volledig accepteren dat het is zoals het is, kunnen we volledig in vertrouwen ons openstellen voor wat gaat komen. In dit geval accepteren we simpelweg dat we een black-out hebben. We kunnen erop vertrouwen dat dit het ultieme cadeau is van ons Bewustzijn op weg naar de oneindige bron van wijsheid. Vervolgens kunnen we onszelf totaal ontspannen, wetende dat we zijn aangekomen in de schatkist van ons Zijn. Met daarin allemaal stralende diamanten der wijsheid. Allemaal potentieel.
De volgende keer dat er zich een black-out aandient dan kunnen we denken:
ZWARTE DIAMANT!
Adem, accepteer, vertrouw en laat deze zwarte diamant transformeren in allemaal wijze diamanten. Allemaal stralend potentieel.
Want misschien weten WIJ het niet meer ten tijde van een black-out, ons Bewustzijn en de innerlijke wijsheid weet alles. Een uitnodiging om onszelf heerlijk weg te laten zakken in de zwarte diamant van onwetendheid en ons te laten inspireren door onze innerlijke wijsheid.
